ประโยค ย ต : ​ค้นหาหนังสือธรรมะ หน้า 499 / 520

ประโยค - คติสมฺปนาสากกา อรรถาธิบายพระวินัยมหาวรรค ตอนที่ 1 หน้าที่ 169 แม้โดยพระบาลวัลว่า "อุปสฺงของภิทฺทุงหลายผู้อื่นเป็นวันจาถุกสฺส, อุปสฺงของภิทฺทุงหลายผู้อื่นค้นฺดูเป็นวันปิณฑสฺส, ถ้าภูติผู้อื่นน

บทความนี้อภิปรายเกี่ยวกับการกำหนดนิมิตในพระวินัยมหาวรรค โดยเน้นวิธีการที่พระวินัยธรใช้ในการระบุตัวอย่างนิมิตที่ถูกต้องและกรณีการใช้นิมิตในชีวิตประจำวัน กล่าวถึงความสำคัญของการไม่หยุดนิ่งในการพิจารณานิ

ประโยค - คติสมันปาสักกิร อรรถาธิบายยัยมหาวรรค ตอน ๑ หน้า 170 "เจ้าเข้า พึงระวัง ภูเขานั้น เป็นนิมิต; พึงกำหนดนิมิตให้ได้ กำหนดไว้ที่แรกอย่างนี้แล้ว จึงค่อยหยุด จริงอยู่ ด้วยการกำหนด อย่างนี้ นิมิตกับน

ในตอนนี้เนื้อหาได้กล่าวถึงนิมิตและการกำหนดนิมิตในพุทธศาสนา โดยแสดงว่าภูเขามีทั้ง 3 ชนิดและการใช้ในการกำหนดนิมิต เป็นการชี้แจงทางการปฏิบัติที่ถูกต้องตามการสอนของพระองค์. การกำหนดนิมิตนั้นต้องมีการสมมติ

ประโยค - คติสมุนไพรสำหรับ อรรถภาพพระวินัยมหาวรรค ตอน ๑ หน้า 171 กัน. เพราะเหตุนั้น เมื่อจะทำเขาให้เป็นนิมิต ควรถามว่า "เนื่องเป็นอันเดียวกัน หรือไม่เนื่องเป็นอันเดียวกัน." ถ้าเนื่องเป็นอันเดียวกัน, ไ

เนื้อหานี้กล่าวถึงการทำให้เขาเป็นนิมิตในบริบทของพระวินัยมหาวรรค โดยมีการชี้แนะเกี่ยวกับการกำหนดนิมิตให้เหมาะสม ควรกำหนดในทิศเดียวและแยกทิศอื่น ๆ เพื่อไม่ให้เกิดความสับสน ในบางกรณีควรใช้ศิลาชนิดต่าง ๆ

ประโยค - คติสมัฌปาป่าสำหรับอรรถาคพระวินัยมหาวรรค ตอน 1 - หน้าที่ 172 ก็ใช่ไม่ได้ ไม่จำต้องกล่าวถึงกองคินกองทราย ศิลาด knocking รบ เสมอพื้นที่ คำกล่าวลานดี ศิลาดที่ตั้งสูงพื้นดินคล้ายดอก ก็ดี บรรกามิ

เนื้อหานี้อธิบายถึงการกำหนดนิมิตในศิลาดและความสำคัญในการตั้งพื้นที่ในบริบทของวัด โดยพิจารณาลักษณะของธรรมชาติ เช่น ศิลาด หญ้า และป่าไม้ ซึ่งมีผลต่อการสร้างและระบุตำแหน่งของวัดในที่ที่เหมาะสม ควรกำหนดนิ

ประโยค - คติสมุนิปาสำหรับกี อรรถกถาพระวินัยมหาวรรค ตอน ๑ - หน้า 173 วิจินฉัยในธุกนิมิต :- ต้นไม่มีเปลือกแข็ง เช่นต้นตาลต้นมะพร้าวเป็นต้น ใช้ ไม่ได้ ต้นไม่มีแกนใน ยังเป็นอยู่ โดยที่สุด สูงเพียง ๘ นิ้ว

เนื้อหานี้กล่าวถึงการวิจินฉัยในเรื่องต้นไม้และทางในพระวินัยมหาวรรค โดยจะกล่าวถึงต้นไม้ที่ไม่สามารถใช้ได้ เช่น ต้นที่ไม่มีเปลือกแข็งหรือต้นที่ไม่มีแกนใน การใช้ต้นไม่ในกรณีต่างๆ รวมถึงวิจินฉัยทางที่ผ่าน

ประโยค - คติสมัยนปาฎิหาริย์ อรรถาธิบายพระวนัย มหาวรรค ตอน ๑ - หน้าที่ 174 บ้าน จึงใช้ได้ ส่วนทางเดินเท้าได้ แยกออกจากทางเกวียนแล้ว, กลับลงสู่ทางเกวียนนั่นเองอีกดี, ทางเดินเท้าและทางเกวียนเหล่าใด ใช่ไ

บทนี้วิเคราะห์การกำหนดนิมิตเกี่ยวกับทางเดินและการแยกทางเดินเท้าจากทางเกวียนในบริบทของพระวนัย มหาวรรค โดยเน้นความสำคัญของความเชื่อมโยงระหว่างทางเดินและนิมิตต่างๆ ที่เกี่ยวข้องกับวัด การวิเคราะห์นี้ช่วย

ประโยค - คติสมุนไพรสำหรับ อรรณพพระวินัยมหาวรรค ตอน ๑ หน้า 176 ได้, จะทำให้เป็นนิมิต ควรอยู่, เมื่อเขาทำท่านไม่ให้น้ำไหล แม่น้ำที่ไม่ไหล ไม่ควรทำให้เป็นนิมิต. ในที่ซึ่งนำไหล ทำให้เป็น นิมิต ในที่ซึ่งนำ

บทความนี้นำเสนอความรู้เกี่ยวกับการใช้และความเข้าใจน้ำในแง่ของคติสมุนไพร โดยเสนอแนวคิดเกี่ยวกับน้ำที่ไหลและไม่ไหล ว่าควรทำอย่างไรเพื่อให้ได้ผลที่ดีที่สุด โดยชี้ให้เห็นว่าน้ำที่ไม่มีการไหลนั้นไม่ควรใช้เ

ประโยค - คำถามสนับสนุนการอธิษฐานพระวินัยมหาวรรค ตอน ๑ หน้า 177 อยู่ โดยที่สุด แม้ในแง่ที่สุตรงไว้ดีดี ในหลุมสำหรับเล่น ของเด็กชาวบ้านดีดี น้ำมีเขาผลหลุมในแผ่นดินแล้วเอาหัวดำน้ำใส่ ให้เต็มในขณะนองดีดี

เนื้อหามุ่งเน้นการสนับสนุนการอธิษฐานพระวินัยมหาวรรค โดยมีการยกตัวอย่างการใช้และความหมายในการทำองศิลาและกองทราย รวมถึงการทำสกสมิ ซึ่งเน้นความสำคัญของนิมิตและการประสานงานกับภิษุในวัดที่ใกล้เคียง. การสร้

ประโยค - คติสนับสัปทักษิณ ธรรมะพระวินัย มหาวรรณ์ ตอน ๑ - หน้าที่ 178 เขตกำหนดสีมาแห่งวัดที่อยู่บน ๆ เวลสันนิกรมของวัดที่ อยู่ทั้งหลายผู้กล้า เวลอุปวงแรมก็นั่งสมาธิของวัดที่อยู่ทั้งหลายที่ไม่ ได้รับสี

บทนี้กล่าวถึงการกำหนดเขตสีมาของวัดและบทบาทของภิฏกุในกระบวนการนี้ โดยมีการนัดหมายประชุมเพื่อเสริมสร้างความเข้าใจในหมู่ภิฏกุและป้องกันการออกนอกเขตที่กำหนดในขณะทำสมาธิ ซึ่งสะท้อนถึงความสำคัญของการรักษาขอ

ประโยค - คติสมานปิฎก สาธิกา อรรถาธิปะเวช คำ ๑๐ - หน้าที่ ๑๗๙ นั่น พิงวางอารามบิฐ และสามเณรเบือง ๆ ไว้ในทางเหล่านั้น และในที่พัทหลายมีท่าน้ำและประตูบ้านเป็นต้น เพื่อแสดงกุษณาอันคุณะ มาเข้าให้ตอบสนเร็ว

บทนี้พูดถึงการผูกสมานของพระภิกษุโดยมีการจัดสถานที่สำหรับการทำสงกรรม เช่น ประตูบ้านและท่าน้ำเป็นต้น โดยเน้นถึงความสำคัญของการรู้จักวัดและสถานที่ที่เหมาะสม มีการจำแนกการกระทำและความสำคัญของนิมิตในพระพุท

ประโยค - คติสมัญปาสถานิกา ถรรณภาวะธรรมวรรค ตอน ๑ - หน้าที่ 180 มหาสมป, อย่ายืนอยู่ในมหาสมม, ผู้อยู่ในสมม., แตต้องยืนอยู่เฉพาะในมหาสมม. ผูมาในสมม. [วิธีผูกสมามสองชั้น] [๒๔] ในสมม ๓ ชนิดนั้น มีวิธีผู

บทความนี้กล่าวถึงคำสอนในคติสมัญปาสถานิกา โดยเฉพาะในเรื่องของการผูกสมามและการยืนอยู่ในมหาสมม การกำหนดนิยามและการสร้างความมั่นคงของสมาม รวมถึงแนวทางในการจัดการกับสมามให้มีเสถียรภาพ การอธิบายทฤษฎีนี้มีรา

ประโยค - คติสมัยปท่าท่�...อรรถภาพพระวินัยมหาวรรค ตอน ๑ หน้า 181 นิยติแห่งขันธ์ทิสมแล้ว ลำดับนั้น จึงกำหนดนิยติสมิสมุติริก แล้วกำหนดนิยติแห่งสมิสมะ; ครับกำหนดนิยติในสมณสถานอย่างนี้ แล้ว, ปราณามะสูสมิใจ

บทความนี้นำเสนอแนวคิดเกี่ยวกับขันธ์ทิสมและนิยติในพระวินัยมหาวรรค โดยเน้นถึงความสำคัญของการปฏิบัติในธรรมะและการรักษาศีลของภิกษุ. ข้อมูลที่นำเสนอชี้ให้เห็นถึงลักษณะของนิสิตในสมณสถานและการพูดสมิในที่ต่าง

ประโยค - คิดสมุนไพรจากกิริยา อรรถกถาพระวินัยมหาวรรค ตอน ๑ หน้า 182 เป็นที่สุด คิดที่เป็นนิมิตฉะในคงอยู่ในที่เดิม เพราะฉะนั้น ควร ทำอายให้ปรากฏโดยรอบ หรือสกัดเจาะคิดที่มุ่งกันสี้ หรืออาจริ อ้างไว้ว่า "

เนื้อหานี้กล่าวถึงการคิดสมุนไพรที่เกี่ยวข้องกับการจัดทำสิมาในพระวินัยมหาวรรค โดยเสนอวิธีการกำหนดนิมิตและการสร้างสถานที่สำหรับการสมมติสิมาว่า ควรคำนึงถึงความเหมาะสมภายในและภายนอกของกุฎิ ไม่กำหนดฝาเป็นน

ประโยค - คดีสนับปากสกัดา อรรถกาถพระวินัยมหาวรรค ตอน ๑ - หน้าที่ 183 ย่อมอยู่เฉพาะบนปราสาทเท่านั้น ไม่หยั่งลงไปถึงข้างล่าง แต่ ถ้าปราสาทที่ท่านรอดที่ร่องในเสามากต้น ฝาผนังสูงขึ้นไปเนื่อง เป็นอันเดียวก

บทความนี้เสนอการศึกษาเกี่ยวกับคดีสนับปากสกัดาในพระวินัยมหาวรรค ตอนที่ 1 โดยมีการอธิบายเกี่ยวกับการตั้งปราสาทและนิมิตที่เกี่ยวข้อง ซึ่งเนื้อหาได้กล่าวถึงข้อกำหนดและลักษณะของสิมา (และการหยั่งถึงของมัน)

ประโยค - คติสมุนป่าสำหรับ อรรถาถพระวินัยมหาวรรค ตอน ๑ - หน้า 184 ตะโพนหรือมีสัญลักษณ์ดั่งดังเบื้องวัดตามที่, ข้างล่างหรือกลาง แหงภูเขาไข่ ไมมีพื้นที่เท่าตัวสิ อภิยมที่ภูเขานั้น ไม่หย่อนลง ข้างล่าง ส่

เนื้อหาอธิบายความสำคัญของภูมิศาสตร์ในบริบทของอรรถาถพระวินัยมหาวรรค ตอน ๑ โดยมีการแสดงถึงความเชื่อมโยงระหว่างภูเขา สติปัญญา และการปฏิบัติตามหลักศาสนา อธิบายการวางแผนและการจัดการพื้นที่ที่มีศีลอยู่ในเขต

ประโยค - คดีสงบป่าสักกีอ ถารกภาพพระวินัยมหาราคม ตอน ๑ หน้า 185 ถ้าได้ประมาณสิกม, ส่วนที่ลงคลุกคลามาออก ไม่เป็นสิกม. ส่วนที่ ไม่ลงไป ถ้าได้ประมาณสิกม ยงคงเป็นสิกม. บ่อนเทสมเป็นพื้นที่กลุ่ม, พูนจลักษม

เนื้อหาพูดถึงความสำคัญของการทำกรรมในสิกมและการชำระสิกมให้หมดจดก่อนการกระทำกรรม รวมถึงกรณีที่เกี่ยวข้องกับพระภิกษุที่อาศัยอยู่ภายในหรือภายนอกสิกม และผลกระทบต่อการทำกรรมที่เกี่ยวข้องกับโครงสร้างทางศาสนา

ประโยค - คติส่มมป์ป่าสำคัญ อรรถาธิบาย พระวินัย มหาวรรค ตอน ๑ - หน้าที่ 186 ยืนเข้าไปในนิมา, เท้าของเธอถึงบริเวณพื้นที่ก็ดี, สงบจิรของเธอถูกกฎพื้นที่ก็ดี; ไม่สมควรทำกรรม. แต่ให้เธอเก็บทาง ๒ และสงบจิรขึ

บทนี้กล่าวถึงคติส่มมป์ป่าสำคัญในพระวินัย มหาวรรค ที่เน้นเรื่องการอยู่ในสมามและการทำกรรมภายในนิมาน โดยให้ความสำคัญกับการไม่ทำกรรมและการนำมาบำเข้าหัตถบาสแท้ เนื้อหายังชี้ให้เห็นถึงลักษณะการสถิตอยู่ในสมา

ประโยค - คติธรรมปาสาทิกา อรรถาธิบาย พระเวสร์ ยมหารก ตอน ๑ หน้า 188 ยิ้มเรืองชั้วคราว จอดไว้ในที่ผู้อาศัยมาแล้ว กำหนดนมิด, เรือ นั้น จัดเป็นธราวาเหมือนกัน." ในทว่า ฐานวา นั้น พระมหาสมุทรเถระกล่าวว่า

เนื้อหาในบทนี้พูดถึงความสำคัญของสะพานและเรือในการสัญจร รวมถึงการจัดการฐานวาและคุณสมบัติของสะพานที่ดีสำหรับการเดินทาง โดยมีการอ้างอิงถึงคำสอนของพระมหาสมุทรเถระเกี่ยวกับความเหมาะสมของการทำสะพานเพื่อการเ

ประโยค - คดีสนับสนุนปาสากิยา อรรถกถาพระวินัยมหาวรรค ตอน ๑ หน้า 189 ก็แล้ว เมื่อภิกษุจะสมมติณีปาริสีมา นี้ พึงชี้ที้งพังหนึ่ง กำหนด นิมิตที้งแม่น้ำทางเหนือน่า แล้วนำไปรอบตัวดังนี้นั่นน กำหนดนิมิตที้ง

เนื้อหาเกี่ยวกับการกำหนดนิมิตซึ่งเป็นหลักการสำคัญในพระวินัยมหาวรรค โดยเฉพาะการสมมติณีปาริสีมาและการสร้างสมาธิในที่ต่างๆ อย่างมีระบบ โดยเริ่มจากการกำหนดนิมิตที่แม่น้ำและรวมถึงการกำหนดนิมิตที่อยู่รอบตัว

ประโยค - คติสมุนปลาสำหรับ อรรถาภพระวิษณุ มหาวรร ต ตอน ๑ - หน้าที่ 190 สมาม้วยกรรมวาจา. ภิญญ์ผู้ดีอยู่ในเมฆา แม้ไม่มา ก็ไม่ทำให้เสียกรรม. ใน ขณะทีสมุทรสรีร วันแม่่มาเสร นในแห่งนบดทั้งหลาย ทั้ง ๒ ฟั่ง

ในบทความนี้มีการพูดถึงการกำหนดนิิมิตและแนวทางในการสร้างสมามีที่เกี่ยวข้องกับการประดิษฐ์วิหาร โดยระบุขั้นตอนที่ชัดเจนเกี่ยวกับการเชื่อมต่อและการกำหนดรูปแบบการทำงาน ซึ่งมีจุดมุ่งหมายเพื่อให้ได้ผลที่เหมา